Poniedziałek, 8 kwietnia 2024. Słowo na Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
Dzisiejsza uroczystość przypada dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem. Obchodzone jest 25 marca. W tym roku z racji obchodów Wielkiego Tygodnia i Oktawy Wielkiej Nocy przeżywamy je dzisiaj, w pierwszym dniu po zakończeniu wyżej wymienionych obchodów.
8 kwietnia 2024, Poniedziałek
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (Tydzień Miłosierdzia; patron dnia: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (przypadająca w okresie wielkanocnym)
1. czytanie (Iz 7, 10-14)
Panna pocznie i porodzi Syna
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!».
Lecz Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę».
Wtedy rzekł Izajasz: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam uprzykrzać się ludziom, iż uprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel», to znaczy: Bóg z nami.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 40, 7-8a. 8b-10. 11)
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, *
głosiłem Twoją wierność i pomoc.
Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wierności *
przed wielkim zgromadzeniem.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
2. czytanie (Hbr 10, 4-10)
Chrystus przychodzi pełnić wolę Ojca
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Niemożliwe jest to, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże».
Wyżej powiedział: «Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś, i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «Oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 1, 14ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami,
i widzieliśmy Jego chwałę.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 1, 26-38)
Maryja pocznie i porodzi Syna
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?».
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa twego».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, rok liturgiczny B I)
Piękno i łaska
„Jesteś najpiękniejsza… Ileż w Tobie cudnego wdzięku! Masz w sobie „to coś” niepowtarzalnego. Raduj się, bo Bóg obdarzył Cię przepięknym powołaniem. Prawdziwie, jest w Tobie pełnia łaski”…
Oto przesłanie, które pewnego razu usłyszała Maryja. To nie były banalne komplementy, ale jak najszczersze słowa prawdy, wypowiedziane z przekonaniem przez Anioła. Gdy zobaczył Maryję, był pod wielkim wrażeniem jej osobowości. Ewangelista ten anielski zachwyt wyraził greckim słowem „kecharitomene”. Można to określenie rozumieć zarówno w sensie fizycznej piękności, „najpiękniejsza”, lub jako opis duchowego bogactwa, „pełna łaski”. Bez cienia wątpliwości, Anioł oznajmił Maryi, że jest przepiękna zarówno ciałem, jak i duszą.
W ten sposób Anioł wzbudził w Maryi głębokie zaufanie i radość. Maryja całą sobą poczuła się kochana. Dzięki temu mogła ufnie otworzyć się i przyjąć otrzymany dar. Wszak była kobietą mądrą i roztropną. Potrafiła świetnie rozróżnić, co jest blefem, flirtem, a co zasługuje na poważne wsłuchanie się. Jest wielka Boża moc w słowach „jesteś piękna”, gdy są wypowiadane w sposób czysty, bez śladów nieczystości, śmiesznego podlizywania się lub płytkiego banału. Co więcej. Anioł dotknął głębin Maryjnego serca, gdyż swym anielskim głosem oznajmił orędzie samego Boga. Boski posłaniec zwiastował Maryi, że pocznie i porodzi Jezusa, który będzie nie tylko człowiekiem, ale Bogiem: „Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (por. Łk 1, 26-38).
Serce Maryi przybrało wtedy postać świątyni, w której pojawiła się Boża Chwała. W takim doświadczeniu ludzki rozum nie jest w stanie pojąć rzeczywistości, która rozgrywa się w duszy. Jednocześnie sumienie przenika absolutna pewność, że chodzi o wezwanie, którego autorem jest sam Bóg. Jest to nadludzka oczywistość, z której emanuje „święte przynaglenie”. „Tchnienie świętości” eliminuje ewentualność inspiracji od złego ducha. Znaczy to, że wnętrze wypełnia Stwórca, który w Duchu Świętym zaprasza do podjęcia niepowtarzalnej misji, w ramach Bożych projektów. Gdy człowiek pragnie być posłuszny Bogu, na takie zaproszenie zawsze odpowiada: „Tak”.
Maryja dała najdoskonalszy przykład świętej odpowiedzi Bogu: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Dzięki takiej reakcji, mogły mieć miejsce trzy fundamentalne etapy duchowe. Najpierw przyjęcie z głęboką wiarą Słowa Bożego. Następnie pełna Nadziei współpraca z Duchem Świętym, co umożliwiło poczęcie się Syna Bożego. Wreszcie przeniknięte miłością noszenie Jezusa w niepokalanym łonie.
Zwiastowanie Pańskie, które dziś świętujemy, budzi zachwyt pięknem dialogu pomiędzy Maryją i Aniołem. Zarazem nie chodzi tu o powierzchowne emocje, ale o wydarzenie, które może być źródłem głębokiej inspiracji. Warto zwłaszcza zwrócić uwagę na kwestię odczytania i podjęcia swego życiowego powołania. Otóż, podobnie jak w przypadku Maryi, Bóg posyła swego Anioła do każdego człowieka. Znakiem obecności Bożego Anioła jest „radosne przesłanie powitalne” w duszy: „Bóg, Piękno, Łaska”. Uważne wsłuchiwanie się w głos sumienia pozwoli usłyszeć „święty głos”, który swą intensywnością czystego przekazu wskazuje jednoznacznie na Boże Źródło. Temu głosowi trzeba być absolutnie posłusznym, z wiarą, nadzieją i miłością w sercu.
Gdy pojawią się trudności w realizacji odczytanego w sumieniu powołania, nie można ani na „pół ćwierci milimetra” się ugiąć. Jeśli trzeba, chwalebna jest nawet walka „na śmierć i życie”. Zwycięstwo jest pewne, gdyż dla Boga „nie ma nic niemożliwego”. Maryja otworzyła swe łono na rzeczywistość Bożego Wcielenia. Umożliwiła Bogu realizację Projektu Wcielenia. Bóg stał się człowiekiem. Bierzmy odważnie przykład z Maryi, która jest naszą Opiekunką. Powierzajmy jej świętej ochronie nasze zmagania. Niech droga życiowa każdego z nas będzie wcieleniem Bożego powołania, które otrzymaliśmy.
Jestem głęboko wdzięczny Bogu za dar powołania pustelniczego i kapłańskiego. Maryjo, Bramo Niebios, cały powierzam się Twej najświętszej i najpiękniejszej ochronie.
25 marca 2015 (Łk 1, 26-38)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Na fotografii ikona Matki Bożej Portaitissa znajdująca się w kaplicy Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1318 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka