Słowo na 13 października 2021. Msza z różańcem na żywo. Ewangelia i komentarz.
13 października 2021, Środa
Środa XXVIII tygodnia zwykłego, Rok B, I, wspomnienie bł. Honorata Koźmińskiego (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (Rz 2, 1-11)
Sam Bóg jest sędzią ludzkich czynów
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia. W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, w tej sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz. Wiemy zaś, że sąd Boży według prawdy dosięga tych, którzy się dopuszczają takich czynów.
Czy myślisz, człowiecze, co osądzasz tych, którzy się dopuszczają takich czynów, a sam czynisz to samo, że ty unikniesz potępienia Bożego? A może gardzisz bogactwem dobroci, cierpliwości i wielkoduszności Jego, nie chcąc wiedzieć, że dobroć Boża chce cię przywieść do nawrócenia?
Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia zaskarbiasz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który «odda każdemu według uczynków jego»: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie.
Ucisk i utrapienie spadną na każdego człowieka, który dopuszcza się zła, najpierw na Żyda, a potem na Greka. Chwała zaś, cześć i pokój spotkają każdego, kto czyni dobrze – najpierw Żyda, a potem Greka. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.
Psalm (Ps 62 (61), 2-3. 6-7. 9 (R.: 13b))
Każdemu oddasz według jego czynów
Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
Każdemu oddasz według jego czynów
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, *
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
Każdemu oddasz według jego czynów
W każdym czasie *
Jemu ufaj, narodzie.
Przed Nim wylejcie wasze serca, *
Bóg jest naszą ucieczką.
Każdemu oddasz według jego czynów
Aklamacja (Por. J 10, 27)
Alleluja, alleluja, alleluja
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 11, 42-46)
Jezus piętnuje obłudę faryzeuszów
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział:
«Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiej jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie pomijać. Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku. Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą».
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, słowami tymi także nam ubliżasz». On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo nakładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Komentarz Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Miłość i sprawiedliwość
Miłość i sprawiedliwość… Oto zdrowy fundament chrześcijańskiej duszy. Wszelkie praktyki religijne i świecka aktywność nabierają sensu, jeżeli są sposobem pogłębienia tych pierwszoplanowych wartości. Wielka pokusa polega na tym, że centralne miejsce zajmuje przekonanie o własnej dobroci i moralnej wyższości wobec innych ludzi. Poczucie bycia lepszym jest bardzo atrakcyjnym czynnikiem, który umożliwia świetne samopoczucie.
Niestety, towarzyszy temu wzrost wewnętrznego zaślepienia. Rdzeniem powstającej ułudy jest przekonanie, że wszystko jest w porządku. Dzieje się tak, gdyż człowiek sam siebie czyni wzorcowym punktem odniesienia. W rzeczywistości zaś prawda wygląda całkowicie odmiennie. Bóg spoglądając na taką duszę, nie znajduje w niej „wzorcowej czystości”, ale wiele nieczystości, będącej zaprzeczeniem elementarnej przyzwoitości, miłości i sprawiedliwości. Mocno wyrażają to słowa wypowiedziane przez Jezusa do faryzeuszy: „Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą” (por. Łk 11, 42-46). To były szokujące słowa. Faryzeusze realizowali różne rytuały, aby uwolnić grzeszników od nieczystości. Dotknięcie grobu wiązało się z zaciągnięciem nieczystości rytualnej aż na siedem dni. I oto okazuje się, że to oni sami są jak groby, z którymi ludzie stykając się, nieświadomie stają się nieczyści, czyli doświadczają niszczącego zła zamiast budującego dobra. Powstaje wielkie pytanie: jak uchronić się przed faryzejską obłudą i iluzją swej dobroci? Co robić, aby być człowiekiem prawdziwie miłującym i respektującym zasady sprawiedliwości?
Istnieją dwie metody, na które warto zwrócić uwagę. Przede wszystkim wielkim darem są sytuacje, gdy doświadczamy negatywnych ocen czy wręcz bardzo mocnych zarzutów. Niestety często odpowiedzią jest automatyczne „odbijanie piłeczki” i oburzenie. Uczeni w Piśmie, gdy usłyszeli krytyczne słowa ze strony Jezusa odpowiedzieli: „Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz”. Nie podjęli refleksji nad sobą, ale poczuli się dotknięci i urażeni. To ewidentna ilustracja choroby duszy, która oddaje hołd swej dobroci. Jakże smutny obrazek urażonej pychy! Prawidłowa reakcja charakteryzuje się pokornym wysłuchaniem trudnej prawdy i podjęciem przemyśleń nad usłyszanymi zarzutami. Dzięki temu energia nie jest marnotrawiona na przeżywanie doznanej urazy. Cały wysiłek zostaje skoncentrowany na tym, aby lepiej dostrzec niewidziane wcześniej zło. Następnie opracowywana jest strategia wprowadzenia w życie dobra, którego dotąd nie było. Osoba krytykująca nie jest tu postrzegana jako „wróg”, lecz jako „przyjaciel”. Zamiast obruszania się: „Jak on tak mógł mi powiedzieć?!”, pojawia się pełne wdzięczności: „Jak dobrze, że mi to powiedział!”. Nawet przy dobrej woli pewnych rzeczy sami nie zobaczymy. Tylko drugi człowiek może pokazać nam „z zewnątrz” obiektywną prawdę. Dzięki temu odsłonią się zakryte wcześniej przed oczami obszary braku miłości i zachowania ewidentnie niesprawiedliwe.
Druga metoda wiąże się z doświadczeniem trudu. Uczeni w Piśmie wkładali na innych „ciężary nie do uniesienia” , których sami jednak „jednym palcem” nie dotykali. Takie postępowanie to równia pochyła, która prowadzi do egoistycznej alienacji i braku współczucia. Serce prawdziwie miłujące podejmuje trud, aby przede wszystkim wymagać od siebie. Wtedy nauczanie przestaje być „bezlitosnym nakazem”, stając się formą pokornego dzielenia się owocami przeżywanych zmagań. Istnieje swoiste „prawo wymagania”. Im bardziej człowiek wymaga od siebie, tym bardziej jest wyrozumiały dla innych. Im mniej duchowej pracy nad sobą, tym więcej „moralnych ciężarków” dla innych. Autentyczna miłość rodzi się w klimacie cierpienia, gdy dostrzegany w sobie „zanieczyszczony kruszec zła” jest przeobrażany w „czyste złoto dobra”. Prowadzona walka duchowa uwrażliwia także w temacie sprawiedliwości. Jest to zdolność dawania tego, co uczciwie komuś należy się w danej sytuacji.
Przy praktykowaniu wspomnianych dwóch metod wszelkie „rytuały” religijne i świeckie coraz bardziej przeniknięte są miłością i sprawiedliwością. Pyszna obłuda ustępuje stopniowo miejsca pokornej szczerości. Poczucie wyższości zamienia się w dogłębne przekonanie o swej kruchości i ograniczoności.
14 października 2015 (Łk 11, 42-46)
Powyższe rozważanie w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze i Dobra Homilia
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).
↑ Msza z Różańcem w Sanktuarium
Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.
Środa, 13 października 2021 transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.
Msza z różańcem
Źródło: Mocni w Duchu Live
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl