17 czerwca 2022, Piątek

Piątek XI tygodnia zwykłego (rok II) – wspomnienie wsp. św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika (inne oficjum: tu)

● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)

+   Wszystkie czytania – rozwiń

↑  Ewangelia (Mt 6, 19-23)

Gromadźcie sobie skarby w niebie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Problemy i Wieczność

     „Problemy są po to, aby je rozwiązywać”. To praktyczna myśl, z której warto korzystać w zwyczajnej codzienności. Każdy dzień przynosi nowe wyzwania, zarówno w życiu jednostek jak i całych społeczeństw. Istnieją dwie bardzo niebezpieczne pokusy w podejściu do zaistniałych trudności życiowych.

      Pierwsza pokusa polega na „chowaniu głowy w piasek”. Jest to bojaźliwa ucieczka od stanięcia „twarzą w twarz” wobec zaistniałego problemu. Człowiek zachowuje się tak, jak gdyby nic szczególnego się nie wydarzyło. Jest to swoiste „zaklinanie rzeczywistości”. Od konkretnych faktów ważniejsze stają się własne wyobrażenia i przekonania. Zamiast podjęcia konkretnych działań, dominuje bierność i brak uznania zaistniałych trudności. Postawa zdystansowania ma tu wydźwięk zdecydowanie negatywny i zasadniczo sprowadza się do nieodpowiedzialnej obojętności. Efektem końcowym może być wielka tragedia. Przypomina to zachowanie kierowcy, który pomimo zapalenia się lampek kontrolnych i nagłych wibracji samochodu, nadal beztrosko jedzie, jak gdyby nic się nie stało.

      Przy drugiej pokusie człowiek zachowuje się jak w „gorącej wodzie kąpany”. Jest to typowe działanie na zasadzie akcja-reakcja. Tym razem problem zostaje w pełni dostrzeżony, ale próby jego rozwiązania mają charakter nieprzemyślany i pozbawiony logiki. Pojawia się także tendencja do przejaskrawiania i wyolbrzymiania konkretnych faktów. Można odnieść wrażenie, że jakieś zdarzenie jest wręcz apokaliptyczną zapowiedzią końca świata. Przy takim podejściu zdecydowanie brakuje odpowiedniego dystansu, który pogrąża człowieka w chmurze chaotycznych emocji. Można to przyrównać do zachowania kierowcy, który po dostrzeżeniu zapalonej lampki kontrolnej, w panice woła od razu „zaraz cały samochód wybuchnie i zginę”.

      Powiedzmy szczerze, człowiek na poziomie naturalnych reakcji jest zasadniczo „skazany” na te dwie pułapki: nieodpowiedzialna obojętność lub brak zdrowego dystansu. Ale przecież rzeczywistość nie ogranicza się jedynie do naturalnego świata doczesnego. Jezus Chrystus wskazuje na istnienie innego wymiaru ludzkiej egzystencji. Warto zwrócić uwagę na ostrzeżenie: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi (…) Gromadźcie sobie skarby w niebie” (por. Mt 6, 19-23). Jezus poszerza horyzont naszego postrzegania rzeczywistości. Nie można ograniczyć się jedynie do „perspektywy ziemi”, gdyż istnieje szerszy „horyzont niebiański”. Uczeń Chrystusa to człowiek, którego spojrzenie dostrzega Wieczność. W ten sposób rodzi się w sercu zupełnie nowy sposób podejścia do problemów, które pojawiają się w ziemskim życiu. Istotą chrześcijańskiego rozwiązywania trudności jest refleksja, która przede wszystkim bierze pod uwagę horyzont życia wiecznego. Dopiero po uświadomieniu sobie istnienia Wieczności pojawia się miejsce na doczesne poszukiwania. To pozwala uzyskać spokojny „ogląd całości”. Taki chrześcijański realizm charakteryzuje się „duchową energią”, która pozwala przezwyciężyć wspomniane pułapki. Nauka Jezusa to bezcenna pomoc w optymalnym rozwiązywaniu doraźnych problemów. Jak to możliwe?

      Otóż autentyczny chrześcijanin ma odwagę zmierzyć się z każdym życiowym wyzwaniem. Nie ucieka od dostrzeżenia problemu, gdyż wie, że zawsze może liczyć na wsparcie Jezusa. Ewentualne kłopoty nie przytłaczają i nie paraliżują, gdyż świadomość Wieczności pozwala wszelkie kwestie doczesne postrzegać we właściwych proporcjach: „nie za dużo, nie za mało”. Bóg daje człowiekowi poczucie bezpieczeństwa i siłę do zmierzenia się z każdą trudnością. Gdy człowiek szczerze szuka najlepszych rozwiązań, zawsze może liczyć na wsparcie Bożej Opatrzności.

      Relacja z Jezusem pozwala zachować „zdrowy dystans” do wszystkiego, co na ziemi. Emocje nie przejmują steru ludzkiego życia. Znika chaos i panika. Człowiekiem kieruje rozum, oświecony Duchem Świętym. Ten zdrowy dystans do aktualnych spraw jest owocem miłującej mądrości, która pamięta o Wieczności. Tę prawdę wzruszająco obrazują zachowania wielu ludzi, którzy mają świadomość swej rychłej śmierci. W obliczu Wieczności nawet największe skarby wcześniejszego „ziemskiego bojowania” zaczynają postrzegać jako ulotne płomyki, które niewiele znaczą wobec Wiecznego Płomienia Sprawiedliwości i Miłosierdzia.

20 czerwca 2014 (Mt 6, 19-23)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Inne komentarze

1) Zamiast homilii wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 657 (~5-35′). Wyświetla się najnowsze dostępne nagranie. Pozostałe odcinki dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku).

Słowo na jutro
Źródło: CFD

2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.

3) Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):

Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka

---