Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!

Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który za nieprawość ojców karze synów do trzeciego i czwartego pokolenia, tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach, bo nie pozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto wzywa Jego imienia w błahych rzeczach.

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszystkie swoje zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem Pana, Boga twego. Nie będziesz przeto w dniu tym wykonywał żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach. W sześć dni bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, siódmego zaś dnia odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

Czcij twego ojca i twoją matkę, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje.

Nie będziesz zabijał.

Nie będziesz cudzołożył.

Nie będziesz kradł.

Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

Nie będziesz pożądał domu twojego bliźniego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego».

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. J 6, 68c))

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne

Aklamacja (Por. Łk 8, 15)

Alleluja, alleluja, alleluja

Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Mt 13, 18-23)

Wyjaśnienie przypowieści o siewcy

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (16 piątek zwykły, rok liturgiczny C I)

Bezcenne zasady

Warto nieustannie podążać razem z Jezusem Chrystusem. Zawsze otrzymamy cenne wskazówki odnośnie budowania naszego codziennego życia. Na tej chrześcijańskiej drodze jest wiele cennych zasad.

Przede wszystkim bardzo ważne, aby mówić Jezusowi na modlitwie o tym, co dzieje się w naszym życiu. Apostołowie dokładnie opowiadali o tym, co robili i czego nauczali. Chrześcijanin nie żyje na własny rachunek w stanie hermetycznej izolacji. Chrześcijanin jest człowiekiem, który posłany jest w świat przez Jezusa Chrystusa. Tak więc jest rzeczą prawdziwie istotną, aby posłany zdawał sprawę ze swego życia posyłającemu. Tym, który posyła, jest sam Bóg. Nie chodzi tu o kontrolę, ale o ufne poddanie się troskliwej Obecności. Czy zdaję relację Stwórcy o swym codziennym życiu? A może traktuję swe życie jako całkowicie prywatną sprawę, do której nawet sam Jezus Chrystus nie ma prawa wglądu?

Następnie potrzeba konkretnego czasu, aby pobyć tak osobiście z Bogiem. Jezus niejednokrotnie zaprasza swych uczniów, aby udali się na spoczynek. Takie zatrzymanie i odetchnięcie jest zbawienne. Dla Jezusa nadmiar obowiązków, napięcie nerwowe i przemęczenie w żaden sposób nie są czymś dobrym. Taki stan niszczy wewnętrznie człowieka. Przemęczenie wynikające z nadmiernej pracy jest w stanie stopniowo unicestwiać życie duchowe. Dlatego każdy potrzebuje chwil odejścia w przestrzeń spokoju i harmonii. Jakże cenne są chwile samotności w oddaleniu od innych ludzi i miejsc codziennego gwaru. Pogłębione życie potrzebuje skupienia i spokojnej refleksji. A jak wygląda medytacja nad prawdami, które przekazuje nam Bóg?

W tym codziennym zmaganiu bardzo duży wpływ na całokształt samopoczucia mają wydarzenia nieprzewidziane. W takich przypadkach potrzeba spokojnej akceptacji tego wszystkiego, co zmienia lub nawet burzy wcześniej przygotowany plan. W tego typu sytuacjach Jezus nie poddaje się zdenerwowaniu. Ze zrozumieniem podejmuje zaskakujące wydarzenia. Stara się zrozumieć potrzebę chwili, która nagle się pojawia. A jak to wygląda u mnie? Gdy coś zaplanuję, jak odnoszę się do konieczności ewentualnych nieprzewidzianych zmian?

I wreszcie jeszcze jedna fundamentalna kwestia. To kierowanie się w codziennym życiu treściami, które przekazuje nam Słowo Boże. Teoretycznie to wydaje się oczywiste dla chrześcijanina. Ale w praktyce łatwo pojawia się stan, gdzie Słowo Boże pozostaje w pewnej odświętnej przestrzeni, bez większego wpływu na zwyczajne sprawy. Jednakże w mniejszych lub większych sprawach nie można ograniczać się do czysto subiektywnego i indywidualnego punktu widzenia. Ewangelia jest światłem, które jest w stanie rozświetlać całe życie. Wiele cierpień bierze się z braku odpowiedniej znajomości Bożego słowa w praktyce życia. Człowiek nie może ograniczyć się tylko do pokarmu w postaci chleba fizycznego. Potrzeba także słowa, które wychodzi z Bożych ust. Jezus ukazuje głęboki sens ludzkiego życia. Zarazem wsłuchuje się w świat problemów, które wypełniają serca ludzi. W tym świetle pojawia się jeszcze jedno pytanie. Czy naprawdę słowo Boże ma priorytetowe znaczenie w moim życiu? Czy dzielę się tym Bożym pokarmem z potrzebującymi?

Panie Jezu bądź uwielbiony za wszystkie pomocne życiowe wskazówki. Udzielaj odwagi do stawiania prawdziwie istotnych pytań. Jezu Chryste wspieraj nas na drodze autentycznej życiowej Mądrości…

26 lipca 2013 (Mt 13, 18-23)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →