
28 lipca 2025. Słowo na poniedziałek 17 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
28 lipca 2025, Poniedziałek
Poniedziałek XVII tygodnia zwykłego (rok I; w Eremie: św. Charbela Makhloufa, kapłana) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święty pustelnik dziś wspominany: św. Charbel Makhlouf, kapłan
polska patronka dnia: błogosławiona Maria Teresa Kowalska, dziewica i męczennica
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na poniedziałek 17 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Jr 13, 1-11)
Bóg zapowiada karę
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Tak powiedział mi Pan: «Idź i kup sobie lniany pas, i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody!» I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Pańskim, i włożyłem go sobie na biodra.
Po raz drugi otrzymałem polecenie Pańskie: «Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na biodrach, wstań i idź nad Eufrat, i schowaj go tam w rozpadlinie skały!» Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Pan.
Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: «Wstań i idź nad Eufrat, i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć». I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadawał się do niczego.
I skierował Pan do mnie następujące słowo: «Tak mówi Pan: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za cudzymi bogami, by im służyć i oddawać cześć – niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy – mówi Pan – by były moim narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą. Ale oni Mnie nie słuchali».
Oto Słowo Boże
Psalm (Pwt 32, 18-19. 20. 21 (R.: por. 18b))
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, *
zapominasz o Bogu, który dał ci życie.
Zobaczył to Pan i wzgardził, *
oburzony na własnych synów i córki.
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
I rzekł: «Odwrócę od nich oblicze, *
zobaczę ich koniec.
Gdyż są narodem niestałym, *
dziećmi, w których nie ma wierności.
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Mnie do zazdrości pobudzili tym, co wcale nie jest bogiem, *
rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami;
i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, *
rozjątrzę ich narodem pozbawionym rozsądku».
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Aklamacja (Jk 1, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 13, 31-35)
Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».
Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (17 poniedziałek zwykły i wspomnienie świętego Charbela Makhloufa – 28 lipca, rok liturgiczny A II)
Przestrzeń ciszy
Dzisiaj przeżywamy wspomnienie świętego mnicha i pustelnika Charbela, jednego z patronów Eremu. W tym kontekście, wiele radości sprawiło mi stwierdzenie pewnej osoby, której zdaniem, w Eremie, daje się wyraźnie odczuć klimat ciszy. Po przekroczeniu pustelniczego muru, okalającego Erem, pojawia się wrażenie wejścia w inny świat. Strefa ciszy, której brakuje w codzienności domowych realiów; swoista wyspa spokoju pośród morza współczesnego gwaru.
Po tych słowach odczułem jeszcze większą motywację, aby coraz bardziej podążać w „głąb pustyni”. Pustelnia wszak nie jest rodzajem napisu, który stawia się przed drzwiami wejściowymi. Tu chodzi o jak najbardziej rzeczywistą przestrzeń, w której panuje klimat pustynnego wyciszenia. Chodzi o uczestniczenie w innym wymiarze egzystencjalnym, gdzie dużo łatwiej usłyszeć wieczne pulsowanie mowy ponadczasowej ciszy. Tak! Nie ma żadnej sprzeczności w tym sformułowaniu. Cisza przemawia bowiem bardzo wyrazistym głosem. Kocham określenie „mowa ciszy”, gdyż wyraża pewien głęboki egzystencjalny stan. Zwykła mowa oczywiście przekazuje bardzo dużo treści. Mowa nie pozwala jednak na wyrażenie najgłębszych pokładów serca. Porażający w skutkach jest nieustanny gwar i atmosfera targowiska. Człowiek coraz bardziej traci wtedy wrażliwość. Powierzchnia coraz bardziej staje się jedynym obszarem, gdzie zaczyna przebiegać życie.
Jedynym „rozwiązaniem obronnym” nie jest odejście na pustynne obszary lub w leśne gęstwiny. Choć żadną miarą takiego rozwiązania nie można wykluczać. Także i teraz niektórzy otrzymują takie powołanie. Wszyscy jednak mogą na okres kilku godzin, kilku dni lub nawet kilku tygodni zmienić zewnętrzne otoczenie. Taki pobyt w odludnym miejscu bez wątpienia przyniesie błogosławione owoce. Ale w wymiarze społecznym to nie wystarczy; wszak codzienność stanowi nieustanny szum i harmider.
Dlatego pojawia się swoiste wołanie o tworzenie wysp intensywnej ciszy w obszarach zamieszkałych. Erem ma właśnie takie powołanie. To jest jak najbardziej rzeczywista przestrzeń wyciszenia, w której można spokojnie oddychać i budować pokój serca. Dziękuję Bogu za potrzebne siły, jakie dawał, i nieustannie daje w przyjmowaniu daru wyciszenia w mej skromnej pustelni; długie lata stopniowego przechodzenia w świat ciszy. Swego czasu w pokoju, gdzie mieszkałem, cały czas grało radio lub magnetofon. Dźwięk z głośnika stanowił integralny element mej codzienności. Potem nastąpił etap, którego mój sąsiad nigdy nie mógł zrozumieć. Zresztą ja sam też nie za bardzo wiedziałem, o co chodzi. Otóż miałem radio, które nastawiałem w ten sposób, aby generowało szum. Głównym powodem posiadania odbiornika radiowego było wypełnianie przestrzeni mego pokoju od rana do wieczora dochodzącym szumem. Istnieje naprawdę wielka gama szumów w zależności od ustawionej częstotliwości fal! Okres ten trwał przynajmniej dwa lata. Teraz widzę, iż był to dla mnie pośredni etap w przejściu do rozwiązania definitywnego, jakim było zakończenie słuchania radiowego szumu. Odbiornik radiowy „zakończył żywot”. Potem przyszła kolej na telewizję. Kiedyś codziennie z wielką uwagą śledziłem programy telewizyjne. Z czasem ograniczyłem się do słuchania wiadomości, które w pewnym momencie także zniknęły. Odbiornik telewizyjny przestał być potrzebny.
Tak oto zaczęła rodzić się pustelnicza przestrzeń, w której panuje klimat prostoty i wyciszenia. Czuję w sercu wdzięczność wobec Boga, że zaprosił mnie do podjęcia drogi, której owocem jest aktualny Erem, wyspa ciszy. Dziękuję za wszystkich ludzi, którzy pomogli mi odkryć i realizować ten niepowtarzalny świat. Pobyt w pustelni przywodzi na myśl obraz chropowatego kamienia duszy, na który woda spływa miarowo, kropla po kropli. Nawet największy strumień, raz skierowany, niewiele zdziała. Rzeczywiste ociosywanie kamienia duszy dokonuje się poprzez codziennie spływające krople pobytu w pustelniczej celi. W ten sposób cisza może do głębi przemieniać serce.
Panie Boże dawaj coraz bardziej słyszeć Twój Odwieczny Głos. Św. Charbelu, módl się za nami…
28 lipca 2014 (Mt 13, 31-35)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1794 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka